SCHOONZUS KEERPUNT IN MIJN LEVEN

Vandaag, zes jaar geleden, overlijdt schoonzus Hanny. Hoe triest ook; het blijkt het keerpunt in mijn leven. Haar zus - mijn wederhelft - Marina en ik stellen de afscheidsceremonie samen. Zonder kennis van zaken, gewoon uit het hart.

‘’Daar moet je wat mee,’’ zegt m’n zwager na afloop. Drie weken later zit ik in de schoolbanken. De post-hbo opleiding ‘’ritueelbegeleiding bij afscheid’’ bij Docendo. Bij het afstuderen hou ik een inleiding over de rol van ‘’hoop’’ bij  afscheid.

Een paar weken later vestig ik me als zzp’er. Gevolgd door maanden van stilte. Hoe kom je aan klanten? Tweede paasdag gaat de telefoon. Een uitvaartondernemer uit West-Brabant die wel eens stukjes van me leest op LinkedIn. Ik vermoed dat ik zijn laatste hoop ben. Of ik een uitvaartceremonie kon doen in Oud-Gastel. Mijn eerste. Maar wie weet dat?

Als ik aanbel doet de dochter van de overleden vrouw open. ‘’Wil je ons ma even zien’’, vraagt ze. Voordat ik kan antwoorden sta ik binnen. ‘’Wat zit haar haar mooi,’’ stamel ik. ‘’Fijn dat u dat ziet,’’ zegt de dochter, ‘’we hebben er erg ons best op gedaan en ons ma besteedde altijd veel aandacht aan haar kapsel. Ze ging iedere week naar de kapper.’’

Bij de uitvaart: accordeonmuziek van een gekopieerde cd en Frans Bauer tot slot (‘’Heb je even voor mij?’’). Als een jaar later de man des huizes overlijdt - ‘’liefdesverdriet’’ zegt de dochter - word ik weer gevraagd. ‘’U heeft dat zo mooi gedaan bij ons ma.’’

Intussen volg ik een nieuwe opleiding: post-hbo begeleiden bij rouw en verlies. Als zzp’er doe ik allerlei ander werk, maar het mooiste en meest betekenisvolle blijven de uitvaarten. Gaandeweg ontwikkel ik - met alle wensen van nabestaanden - een eigen stijl. In hospices spreek ik met mensen die hun eigen uitvaart vorm willen geven. Het zijn bijzondere ontmoetingen.

Uitvaartondernemers komen en gaan. Tijd voor nóg eens een opleiding: therapeutisch begeleiden bij rouw en verlies. Het zorgt voor nieuwe inzichten.

Soms bellen nabestaanden na een uitvaart opnieuw. ‘’We willen terug naar het gevoel dat we hadden toen je na het overlijden van m’n vader bij ons kwam,’’ zegt een jonge vrouw tussen haar tranen door. Rouw en verlies, hoe ga je daarmee om?

Een paar dagen geleden spreek ik een vrouw die ‘uitbehandeld’ is. Over haar uitvaart die er onherroepelijk aankomt. Misbruikt in haar jeugd, daarna drie huwelijken met huiselijk geweld. Van achter haar pantser lacht ze uitbundig. ‘’Het is ergens ook wel een opluchting,’’ verzucht ze.

Vandaag is het zes jaar jaar geleden dat mijn schoonzus Hanny overleed. Een afscheid dat tot op de dag van vandaag richting geeft aan mijn leven. Dankjewel schoonzus. ❤️

Foto: schoonzus Hanny